ادبیات کودک فرمول ندارد!
تاریخ انتشار 1402/06/07
155 بازدید 
مدت زمان مطالعه 0 دقیقه 
تعاملات درست اجتماعی، صرفه جویی در انرژی و دوستی با حیوانات،موضوعاتی است که کتاب «چه جوری برگردم؟» جدیدترین اثر مهدی طهوری به آن‌ها پرداخته است.
به گزارش روابط عمومی انتشارات فنی ایران (کتاب‌های نردبان)، طهوری ضمن اعلام این خبر گفت:«خلاء‌های آموزشی در موضوعات مختلف یکی از چالش‌هایی است که ادبیات کودک و نوجوان با آن روبروست. در این راستا وجود مخاطب جدی با دغدغه‌های جدی راهگشای حرکت درست در این زمینه است. «چه جوری برگردم؟» داستانی است چند جانبه که به موضوعاتی مانند تعاملات درست اجتماعی، صرفه‌جویی در انرژی و دوستی با حیوانات می‌پردازد. این درحالی است که کتاب روایت و نگاهی داستانی دارد و اثری چند لایه محسوب می‌شود.»
وی درباره‌ی میزان اثرگذاری نگاه چندلایه به ادبیات کودک عنوان کرد: «می‌توانم این سؤال را با تکیه بر تجربیات شخصی خودم پاسخ دهم. از همان اوایل علاقه‌مندی من به نوشتن، تمام هم انجمنی‌هایم منتظر بودند تا کسی یک حرف مستقیم یا یک حرف شعاری در نوشته یا شعرش باشد تا با او وارد چالش شوند. از این رو هیچ وقت جرأت نداشته‌ام یک پیام مستقیم و سرراست در نوشته‌ام بگنجانم. بنابراین این اتفاق، اتفاقی خودبه‌خود بوده و سال‌هاست در ذهن من مستقیم‌گویی از ترس رفقا حذف شده است. اما این که نگاه غیرمستقیم چقدر در انتقال مفاهیم می‌تواند مؤثر باشد، پاسخش برای من پیش از آن که بچه‌دار شوم آسان بود: حرف مستقیم تأثیری ندارد و فقط باید غیرمستقیم حرف زد، اما حالا که به پسر هشت ساله‌ام نگاه می‌کنم می‌بینم فرزندم فرمول‌بردار نیست. گاهی معانی غیرمستقیم را دوست دارد، گاهی مستقیم. حتی گاهی غیرمستقیم‌های طولانی، بیشتر حوصله‌اش را سر می‌برد تا مستقیم‌های کوتاه. با این حال یک باور دارد: قصه مهم است. اگر خوب قصه بگوییم، مستقیم و غیرمستقیم می‌تواند تأثیرگذار باشد.»
نویسنده‌ی کتاب «چه جوری برگردم؟» که در اثر خود به تلفیق فضای رئال با فانتزی پرداخته است، درباره‌ی ایجاد توازن دراین ساختار برای خلق اثر خردسال و کودک بیان کرد: «از دید من هر اثر در بطنش باید خودبسنده باشد. فانتزی صرف می‌تواند جذاب باشد یا نباشد، رئال صرف می‌تواند جذاب باشد یا نباشد، و ساختار بینابینش ـ مثل همین داستان چه جوری برگردم ـ هم می‌تواند جذاب باشد یا نباشد.»
طهوری که پیش‌تر دو کتاب «به خاطر خرس‌های قطبی» و «اردک‌ها دارندآب تنی می‌کنند» را در حوزه‌ی محیط‌زیست خلق کرده است، ادامه داد: «تصور می‌کنم راهکاری برای استقبال کودک و بزرگسال از یک اثر ادبی وجود دارد: داستانتان را در کوتاه‌ترین صورت ممکن و با شفاف‌ترین جملات، بی‌حشو و زواید بنویسید و از خیر انبوهی از جملات بگذرید. در این حالت داستان با هرمعنا و ساختاری به دل مخاطب می‌نشیند.»
این نویسنده و شاعر گفت:«جدیدترین اثر من که توسط کتاب‌های نردبان منتشر شده، داستان پسری به نام طاها است . محوریت اصلی داستان مصرف بهینه‌ی برق است. او خرگوشی دارد که دلیل نور بد خانه تصمیم به ترک کردن این فضا دارد. اما طاها به دلیل علاقه‌اش به این خرگوش تغییراتی در اتاقش ایجاد می‌کند. همانطور که پیش‌تر اشاره شد مخاطب این داستان با چند مفهوم مهم آشنا می‌شود که حقوق حیوانات نیز یکی از آنهاست.»
لازم به ذکر است که کتاب «چه جوری برگردم؟» مناسب گروه سنی بالای 7 سال است. تصویرگری این کتاب به‌عهده سارا خرامان بود و کاغذش از جنگل‌های صنعتی پایدار تهیه شده است.
