با کودک غرغرو چگونه برخورد کنیم؟
تاریخ انتشار 1403/09/12
422 بازدید 
مدت زمان مطالعه 30 دقیقه 
رفتار با کودک غرغرو و این که با بچه غرغرو چه کنیم، موضوعی است که بسیاری از والدین با آن دست‌به‌گریبان هستند. غر زدن، یکی از واکنش‌های معمول کودکان برای رسیدن به خواسته‌ها یا ابراز نیازهاست. اگر این رفتار به‌موقع کنترل نشود، ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد و به عادت تبدیل شود. درک دلایل پشت این رفتار و واکنش درست والدین می‌تواند به کاهش غر زدن کودک کمک کند و فضایی آرام‌تر و سالم‌تر برای رشد او ایجاد کند.
دلایل غر زدن بچه ها
غر زدن یکی از رفتارهای بسیار آزاردهنده و ناامیدکننده کودکان است که بسیار زیاد است. اگر این رفتار کنترل نشود، بزرگسالانی غرغرو وارد جامعه می‌شوند. با این نگاه خوب است بدانید که بچه‌ها به‌خوبی یاد می‌گیرند که غر زدن روشی مؤثر برای رسیدن به خواسته‌هایشان است، زیرا جواب می‌دهد! آن صدای آزاردهنده و مداوم چنان اعصاب‌خردکن می‌شود که تعداد کمی از والدین توان تحمل آن را برای مدت طولانی دارند. در نهایت، با کلافگی از غر زدن، والدین گاهی برای خاتمه دادن به این وضعیت تسلیم خواسته‌های کودک می‌شوند. کودکان از سنین پایین یاد می‌گیرند که اگر به‌اندازه کافی به غر زدن ادامه دهند، در نهایت می‌توانند پیروز شوند.
مقاله‌ای جالب از ارین لیبا در مجله Psychology Today با عنوان «پنج روش عالی برای پاسخ به غر زدن کودکان» دلایل علمی غر زدن را خلاصه می‌کند. وقتی این دلایل را درک کنید، پیروزی در جنگ علیه غر زدن بسیار روشن‌تر می‌شود.
ابتدا باید درک کنید که غر زدن «درخواست فوری برای منابع یا راحتی» است. کودکان دچار استرس می‌شوند و نیازهای جسمانی مانند گرسنگی و تشنگی دارند. وقتی از برنامه روزانه خارج شوند، خسته و بدخلق می‌شوند. وقتی خسته‌اند، کلماتشان تمام می‌شود، از گریه دست می‌کشند و غر می‌زنند. اگر این دلیل غر زدن فرزند شماست، باید نیاز او را شناسایی و سپس پاسخ دهید.
گاهی اوقات، کودکان برای ارتباط بهتر با والدین غر می‌زنند. وقتی فضای خانواده منفی است، تحقیقات نشان داده که کودکان بیشتر گریه و غر می‌زنند، به‌ویژه زمانی که این منفی‌گرایی از سمت پدر باشد. راه‌حل این است که میزان زمان باکیفیت با کودک را افزایش دهید. روانشناسان اغلب این را «زمان ویژه» می‌نامند، زمانی که به‌صورت یک‌به‌یک و به مدت ۱۰ تا ۲۰ دقیقه به‌طور روزانه با کودک سپری می‌شود و به والدین و فرزندان اجازه می‌دهد ارتباط و پیوند عمیق‌تری برقرار کنند. اگر دلیل غر زدن پسر یا دختر شما این است، نگاهی به سطح استرس در خانه و مقدار زمان باکیفیت ارائه‌شده در محیط خانواده بیندازید.
گاهی دیگر، کودکان برای بیان احساسات خود غر می‌زنند. با دادن فرصت کافی برای ابراز احساساتی مانند غم، ناامیدی یا خشم، نیاز کودک به غر زدن کاهش می‌یابد.
********************************************************
********************************************************
مربی کودکان، جنت لنسبری، پیشنهاد می‌کند والدین به‌جای اصلاح، سرزنش یا کنترل احساسات فرزندشان، آنها را بپذیرند و درک و حمایت کنند. اجرای این پیشنهاد با درک، صبر و مهربانی ممکن است غر زدن را در خانواده شما کاهش دهد.
در برخی خانواده‌ها، کودکان به دلیل ویژگی‌های ذاتی و خلق‌وخوی حساس یا سرکششان غر می‌زنند. روانشناسان خلق‌وخوی انسان‌ها را به سه دسته آسان، سرکش و محتاط تقسیم می‌کنند. آنها می‌گویند برخی کودکان با تمایل طبیعی به واکنش‌های شدیدتر، اضطراب بیشتر یا اراده قوی‌تر متولد می‌شوند. در حالی که به این کودکان می‌توان آموزش داد که بهتر با مشکلات کنار بیایند، این فرآیند طولانی است و به صبر بیشتری نیاز دارد.
در نهایت، لیبا می‌گوید کودکان ممکن است به دلیل تقویت متغیر غر بزنند. اسکینر دریافت که رفتار با تقویت نرخ متغیر برای مدت طولانی‌تری تکرار می‌شود.
به عبارت دیگر، وقتی گهگاهی تسلیم می‌شوید، رفتاری که امیدوارید حذف کنید، برای مدت طولانی‌تری ادامه می‌یابد. اگر خود را در این وضعیت می‌بینید، ثبات رفتارتان را بررسی کنید. تسلیم شدن گهگاهی می‌تواند منجر به هفته‌ها غر زدن شود. تشویق آنها زمانی که خوب رفتار می‌کنند، می‌تواند به کاهش غر زدن کمک کند.
چه زمانی غرغر کودک نگران کننده است
غر زدن بچه ها اغلب واکنشی طبیعی به نیازهای برآورده نشده است و جای نگرانی ندارد. اما اگر این رفتار به‌شکل مداوم و شدید ادامه یابد و به راه‌حل‌های مختلف مانند همدلی یا توجه پاسخ ندهد، یا اگر با تغییر ناگهانی در رفتار کودک همراه باشد، می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات عمیق‌تری مانند استرس یا اضطراب باشد. همچنین، اگر غرغر کودک با علائمی مثل تغییرات در خواب، اشتها، سطح انرژی یا بی‌علاقگی به فعالیت‌های مورد علاقه‌اش همراه شود، ممکن است به بررسی تخصصی نیاز داشته باشد. در این مواقع، کمک گرفتن از مشاور یا روان‌شناس کودک می‌تواند به شناسایی علت دقیق و ارائه راهکارهای مناسب کمک کند.
********************************************************
خرید کتاب کودک درباره لجبازی و کج خلقی
********************************************************
نحوه برخورد با کودک غرغرو
امی مورین، در مقاله‌ای با عنوان «شش گام برای پایان دادن به غر زدن»، پیشنهاداتی را برای حذف غر زدن ارائه می‌دهد. او درک می‌کند که غر زدن برای بزرگسالان بسیار آزاردهنده است، آنها را خسته می‌کند و نتایجی را به دست کودکان می‌دهد که می‌خواهند. امی پیشنهادات زیر را دارد:
- قوانین خانوادگی در مورد غر زدن را تعیین کنید. مطمئن شوید همه مراقبان از این قوانین پیروی می‌کنند.
- یک جمله هشداردهنده ارائه دهید، مانند «غر نزن!»
- آرام بمانید و تسلیم نشوید.
- غر زدن را به عنوان رفتاری برای جلب توجه نادیده بگیرید.
- وقتی رفتار خوب است، توجه مثبت ارائه دهید.
- به کودکان درباره احساسات و عواطف و نحوه بیان مثبت آنها آموزش دهید.
امی مک‌کریدی از Positive Parenting Solutions نیز در مقاله‌ای با عنوان «چرا بچه‌ها غر می‌زنند؟ سه مرحله برای متوقف کردن آن»، پیشنهاداتی ارائه می‌دهد.
این کارشناس والدین معتقد است که کودکان «غر می‌زنند زیرا راهی مثبت و سازنده برای جلب توجه یا برآورده شدن نیازهای خود نیافته‌اند.» غر زدن برای برخی کودکان آنچه را که می‌خواهند یا نیاز دارند به ارمغان می‌آورد، در حالی که توجه و اظهار نظر والدین برای آنها ارتباط و توجه به ارمغان می‌آورد. سه گام مک‌کریدی برای متوقف کردن غر زدن عبارتند از:
- «نه» بگویید و به آن پایبند باشید. ثابت‌قدم باشید و تسلیم نشوید.
- هیچ توجهی نشان ندهید. غر زدن را نادیده بگیرید.
- به‌طور منظم توجه مثبت و پیشگیرانه ارائه دهید و نیازهای احساسی کودک به ارتباط را برآورده کنید.
********************************************************
برای خرید اینترنتی کتاب کودک کلیک کنید
********************************************************
سخن پایانی
دیدیم که غر زدن کودکان معمولاً از نیازهای طبیعی یا تلاش برای جلب توجه آنها نشأت می‌گیرد و با شناخت این نیازها می‌توانیم به مدیریت بهتر آن دست پیدا کنیم. ایجاد زمان باکیفیت با کودک، تقویت احساسات مثبت و عدم تسلیم در برابر غر زدن، همگی به کاهش این رفتار کمک می‌کنند. در موارد نگران‌کننده‌تر که غر زدن نشانه‌ای از استرس یا اضطراب است، مراجعه به متخصص کودک می‌تواند درک عمیق‌تر و راهکارهای مناسبی ارائه بدهد.
