ما در جهان مواد شيميايی زندگی می كنيم. انواع پلاستيک، لباس، و مواد غذايی، از مواد شيميایی ساخته و يا با آنها رنگ شده است. بيشترين مواد خامی كه در ساختن مواد شيميايی به كار می روند، نفت، گاز و زغال سنگ است. اگرچه مواد شيميايی مفيد هستند، اما می توانند بسيار خطرناک باشند.
فجايعی مانند ريختن زباله‌های سمی آلوده به جيوه توسط يک كارخانه پلاستيک سازی به خليج ميناماتا در ژاپن، انفجار يک كشتی باری در بندر تگزاس و نشت گازهای خطرناک از مخازن يک كارخانه سموم آفت كش در شهر بوپال هند، خسارات جبران‌ناپذيری به همراه داشت.

اگرچه آلودگی صنعتی و توليد زباله فاجعه‌ای روزمره است، دولت ها وظيفه دارند به دنبال يافتن راه تعادل ميان هزينه‌ها و ايمنی باشند تا با استفاده از سيستم‌های ايمنی از وقوع چنين فجايعی جلوگيری كنند.