اثر گلخانه‌ای برای حيات در زمين، مثل غذا و هوا اهميت دارد. گازهای جوی، از جمله كربن دی اكسيد، بخار آب، متان و نيتروژن مونواكسيد كه گازهای گلخانه‌ای كه حرارت را برای رشد گياهان به دام می اندازند، انرژی خورشيد را برای گرم كردن سياره حبس می كنند. كنار گذاشتن سوخت فسيلی، از دور خارج ساختن كلروفلوئوركربن‌ها يا سی اف‌سی ها، پايان دادن به تخريب جنگل، و جنگل‌كاری در زمين‌های تخريب‌شده، تنها راه‌های معقول برای كند ساختن گرم شدن زمين است.