روزي روزگاري، درختي بود كه سال‌هاي سال زندگي كرده بود و داشت پير مي‌شد. يك روز ابرهاي تيره آسمان را پوشاند. رعد غرّيد و صاعقه درخت را دو نيم كرد. سوسكي با شاخك‌هاي بلند در كنده‌ي درخت ساكن شد و پس از آن كرم‌هاي ريز و مورچه‌ها. خرسي چنگال‌هايش را با پوست درخت تيز كرد . .