کنج سکوت
به ساحل و شب زل می‌زند
به پنجره‌ی روشن آدم‌ها
بیچاره نمی‌داند
همین خانه‌ها و آدم‌ها
حالش را از این رو به آن رو می‌کنند
از صدف و گوش‌ماهی و جلبک
به نفت و زباله و پلاستیک
«آی آدم‌ها که در ساحل بساط دلگشا دارید»
حالا نگاه کنید و حال کنین
با این دریای بدحال!