درباره‌ی غرور پلنگ‌ها هم حرف جالبی می‌زد. می‌گفت: پلنگ آن‌‌قدر مغرور است که حاضر نیست جلوی آدم‌ها غرورش شکسته شود. هروقت آدمیزاد ببیند ترس خودش را نشان نمی‌دهد، با غرور زل می‌زند تو چشم‌های آدم. بعد به آرامی حرکت می‌کند و همین که دور شد با سرعت می‌دود و فرار می‌کند.