وقتي كوچك بودم؛ پدربزرگم بهترين دوستم بود. باهم قدم مي‌زديم و در كنار او احساس آرامش مي‌كردم. يك روز از او در مورد نيايش پرسيدم. پدربزرگ گفت اگر به نداي طبيعت گوش بسپاري درختان، صخره‌ها، رودها، و هرآنچه در طبيعت هست، دست به نيايش برداشته و هرچه بيشتر گوش مي‌سپردم، كمتر مي‌شنيدم تا روزي كه پدربزرگ رفت... .